“Крынічка”. Панядзелкавая чытанка – Ксавэрык скардзіцца

Штопанядзелак “Крынічка” прадстаўляе вам добрую чытанку для бацькоў і дзетак. Пасля цяжкога дня-панядзелка ўвечары так цудоўна пачытаць разам добрую гісторыю!..

У апавяданнях аўстрыйскай пісьменніцы Лене Майер-Скуманц “…калі ты так думаеш, Божачка” вы знойдзеце гісторыі пра хлопчыка Ксавэрыка, якія апісваюць тыя ці іншыя здарэнні ў яго жыцці. У гэтых гісторыях няма нічога дзіўнага, няма цудаў – усё звычайна. І Ксавэрык таксама звычайны хлопчык, праўда, у яго ёсць сябар – гэта Божачка. Ён заўсёды побач і Ксавэрык вельмі любіць з Ім размаўляць…

Пераклаў Сяргей Шупа, ілюстрацыі Аксаны Ючкавіч.

Ксавэрык скардзіцца

Ксавэрык скардзіцца1Ксавэрык стаіць перад дзьвярмі ў гасьцёўню й пераступае з нагі на нагу. Там сварацца. I як сварацца! Мама кажа: “Нават пальцам не паварушыш…!” Тата кажа: “Вечна ты незадаволеная…” Мама кажа: “…як пустое месца!” Тата кажа: “…толькі й чуваць што папрокі!” Іх галасы гучныя й сярдзітыя.

Ксавэрык уцякае ў свой пакой.

“Божачка, – кажа ён, – калі ласка, зрабі, каб яны перасталі!” I тады ён змаўкае й сядзіць ціха-ціха, каб пачуць, што яму адкажа Божачка.

Божачка нічога не адказвае.

“Ці ты чуеш мяне? – кажа Ксавэрык. – Зрабі, каб яны перасталі! Я не магу больш гэтага цярпець! Зрабі, каб яны памірыліся!”

Але Божачка нічога не адказвае.

“Паслухай, – кажа Ксавэрык, і па шчоках у яго цякуць сьлёзы, – чаму ты нічога ня робіш? Ты мусіш зараз жа нешта зрабіць! Мусіш!”

Ён прыслухоўваецца з усяе сілы, але Божачка маўчыць.

Ксавэрык залазіць у ложак і нацягвае коўдру на вушы, каб ня чуць сварку з гасьцёўні. “Я не разумею цябе, Божачка! Ты мяне страшна расчараваў!”

I ён затаіў дыханьне, каб пачуць, што яму зараз скажа Божачка. Бо ж калі Ксавэрык так горка яму скардзіцца, Божачка ня можа маўчаць.

Божачка маўчыць.

Ксавэрык чакае й плача, й чакае. Ён болей не вытрымвае ляжаць у ложку. Ён бяжыць босы ў гасьцёўню. Бацькі ўсё яшчэ сварацца.

“Ну перастаньце ж вы! – кажа Ксавэрык. – Мне так кепска, калі вы сварыцеся. Я баюся, што вы разьвядзецеся, як бацькі ў Монікі”.

“Ну вось, яшчэ й гэты малы лезе!” – крычыць тата.

“Што за глупства! Ніхто не зьбіраецца разводзіцца!” – крычыць мама.

“Лепш вы абое сварыцеся на мяне, чым гэтак сярдзіцца адно на аднаго!” – румзае Ксавэрык.

“Мы ня сердзімся адно на аднаго, мы толькі крыху не сыйшліся думкамі”, – бурчыць тата.

“Куды ж цяпер падзецца, калі нават і пасварыцца спакойна нельга. – кажа мама, а ў вачох у яе бліскае звыклая ўсьмешка. – Ану каціся ў ложак, Ксавэрык, і хуценька!”

Ксавэрык ідзе. Ён гучна пазяхае ад стомы. Глыбока ўздыхнуўшы, ён запаўзае пад коўдру.

“Ты добра зрабіў”, – кажа Божачка.

“Угу”, – чуецца з-пад коўдры. А можа гэта былі толькі два ўздыхі.

Падрыхтавала Вольга Севярынец

Шаноўныя чытачы! Krynica.info з’яўляецца валанцёрскім праектам. Нашы журналісты не атрымліваюць заробкаў. Разам з тым праца сайту патрабуе розных выдаткаў: аплата дамену, хостынгу, тэлефонных званкоў і іншага. Таму будзем радыя, калі Вы знойдзеце магчымасць ахвяраваць сродкі на дзейнасць хрысціянскага інфармацыйнага парталу. Па магчымых пытаннях звяртайцеся на krynica.editor@gmail.com
23.02.2015 Цікава ведаць| Тэгі: , , , , , , ,


Падобныя навіны


Апошнія навіны

Апошнія навіны

Блогі
Падтрымаем сайт талакой

Абвесткі

Рубрыка

Спецпраекты