Госпад выйшаў нам насустрач

“Госпадзе, не абмінай слугу свайго… “ (Быц 18,3).

Лёс чалавека – гэта рух. Кожнаму з нас наканавана ісці.

Пасля грэху Адама і Евы мы не маем іншага выбару. Так сталася, што чалавек быў выгнаны з раю, патрапіў у гэты свет, і з таго часу яго місія тут на зямлі – знайсці шлях вяртання.

Чалавеку ніколі не будзе ўтульна ў гэтым свеце, незалежна нават ад таго, ці ён жыве ў пентхаўсе, ці ў шалашы. З каханым, з каханай, ці без іх… Чалавеку ўвесь час будзе чагосьці не хапаць.

А таму, чалавек выпраўляецца ў дарогу і ідзе. Кожны выбірае свой напрамак. Хтосьці ідзе наперад, хтосьці назад, але ў якім бы кірунку не выбраўся чалавек, яму насустрач, яшчэ раней за самога вандроўцу, выйшаў Бог.

На гэтым шляху можна спяшацца, а можна ісці павольна, можна наогул на месцы стаяць, нельга толькі аднаго – згубіць бачнасць, каб размінаючыся з многімі людзьмі, у мільгаценні твараў , не прапусціць раптам аблічча самаго Бога і не размінуцца з Госпадам.

Шчаслівы той, хто ідучы, будзе маліцца і прасіць Госпада, каб не абмінуў Яго. Гэта важна! “О Госпадзе, не абмінай слугу свайго!”- кажа Абрагам, тады калі сам Бог падыходзіў да яго дома.

А таму, ці стаіш, ці ідзеш, сядзіш ці наогул злёг пад цяжарам хады, не маеш права, не маліцца і не прасіць Бога: “не абмінае мяне”.

Апрача гэтых слоў, якія можам кіраваць да Нябёсаў, Абрагам сваімі паводзінамі дае нам адну вельмі важную і практычную параду. Ён Госпаду пры спатканні абмыў ногі і даў хлеба. Як жа гэты чын пераклікаецца з дзеямі самаго Хрыста на Апошняй Вячэры. У гэтым знаку ёсць урок любві.

Шукаючы зваротны шлях да Божага Валадарства і прыглядаючыся ў твары якія мінаюць вакол нас, трэба спяшацца да кожнага мінака праявіць сваю любоў. І можна гэта зрабіць так, як Марта, у мітусні прыслугоўваючы іншаму, а яшчэ лепш, як яе сястра Марыя, “якая села каля ног Езуса і слухала Ягоныя словы” (Лк 10, 39).

У здольнасці слухаць і пачуць іншага чалавека, праяўляецца, ці не апагей нашай любві.

І сапраўды, як жа гэта не проста слухаць і пачуць таго, каго ты не ведаеш, або наадварот ведаеш вельмі добра, але ён цябе раней падмануў, здрадзіў, ці проста кінуў, у той самы час, калі ты меў на яго спадзяванні, чакаў узаемнасці і наогул у ім бачыў сэнс свайго жыцця.

Вось і як тады слухаць, як пачуць?

Сапраўды, непроста на гэтым шляху вяртання…
Аднак, адвагі, памятайма, што Госпад ужо выйшаў нам насустрач і Ён знойдзе нас на нашых заблытаных жыццёвых шляхах, а таму грамчэй усклікайма: “не абмінай мяне, Госпадзе!”.

Ён пачуе, не можа быць інакш.

61819164_2295799904079742_659389346654191616_n

Вячаслаў Барок

Меркаванні аўтараў блогаў могуць не супадаць з меркаваннем рэдакцыі Krynica.info

61819164_2295799904079742_659389346654191616_n

Каталіцкі святар, пробашч у Расонах

12 жніўня 2019 | Блогі |

Падобныя навіны


Апошнія навіны

Апошнія навіны

Блогі
Падтрымаем сайт талакой

Абвесткі

Рубрыка

Спецпраекты