Слоўнік Севярынца. Цярплівасьць

44abdeca66e82a49983dc35c7966a

Беларусы ўсё жыцьцё цярпелі.

Цярплівасьць – адна з самых характэрных і самых лепшых беларускіх якасьцяў. Цярплівасьць, пакорлівасьць, трываласьць – велізарны патэнцыял нацыянальнай стоенай сілы й яе глыбокай, хрысьціянскай у сваёй аснове, духовасьці.

Беларусь на сваім геапалітычным крыжы цярпела пад страшнымі ўдарамі войнаў – з поўдня, поўначы, захаду, усходу. Скрываўленая, асуджаная на сьмерць, сьцярпела 200 гадоў паланізацыі й столькі ж – русыфікацыі. Ужо пахаваная, прайшла празь пекла – выцярпела бальшавізм, фашызм, Чарнобыль. Выцярпела, каб уваскрэснуць.

Беларусь цярпела як Хрыстос – на вачох ва ўсіх, пад зьдзекамі й кпінамі, моўчкі. Толькі зрэдчас малілася Богу, каб дараваў ворагам, бо ня ведаюць, што твораць.

Цярпеньне – функцыя нашай унутранай моцы. Паводле гэтага паказьніку беларусы прэтэндуюць на сусьветны рэкорд. Але гэта – усяго толькі цень ідэальнае пакоры перад Богам, закладзенае ў беларуса.

Беларуская цярплівасьць на роўных змагаецца з часам, кідае выклік вечнасьці. Беларуская цярплівасьць ціхая. Як боль, як і вера, як і любоў. Штодня сьцінаесься – толькі б вытрываць! – і так ад нараджэньня да сьмерці.

Таму беларус ня проста жыве – ён церпіць.

Моцная канцэнтрацыя зморшчынаў, балесна прымружаныя вочы, падцятыя да складак у куточках вусны – тыповыя рысы беларускай цярплівасьці. Цярплівасьць, да бляску адшліфаваная ў кожнай беларускай клетачцы стагодзьдзямі прыгнёту, прыніжэньня й нэндзы, ужо даўно стала нашым безумоўным рэфлексам. Мы стрываем і зьдзек, і ганьбу, і цьвік тырчма ў лаве, і нават заявы пра тое, што ня ўсё так кепска было ў Гітлера.

Ня трэба зьдзіўляцца.

Бо беларуская доўгацярплівасьць – агромністае дабраслаўленьне для будучай дэмакратычнай улады. Уявіце сабе, колькі давядзецца вытрымаць людзям: напругу поўнамаштабовых рэформаў, эканомію расейскага газу, адсутнасьць тэлеканалу РТР, поўны перавод адукацыі ды справаводзтва на беларускую мову, нарэшце!.. Наступнае кіраўніцтва краіны яшчэ будзе дзякаваць Богу за тое, што народ такі – адно сьцінаецца, зацягвае паясы й маўчыць.

На галоўнае пытаньне чалавечае гісторыі – Чаму? Чаму мы пакутуем? Чаму Бог дапускае існаваньне зла? Чаму ў сьвеце валадарыць д’ябал? – беларусам адказаць прасьцей, чым некаму іншаму. Бог ужо перамог, але нам трэба чакаць і цярпець: “ Цярпеньнем вашым ратуйце душы вашыя” (Лукі 21:19). Беларусы ведаюць, што Госпад ніколі не дае выпрабаваньняў звыш сілаў. І беларусы церпяць.

Але цярплівая беларуская духовасьць ясна вызначае для нацыі й рэчы нясьцерпныя. Пыха. Нянавісьць. Здрада. Хлусьня. Публічны грэх. Цынізм.

Нястрыманасьці, легкаважнасьці, нахабства беларусы гідзяцца.

Цярплівы, хто прачытаў усю гэтую кнігу да канца, зразумее, што трэба яшчэ шмат выцярпець, каб гэтая ідэя стала рэальнасьцю. Цярплівасьць дазволіла нацыі выжыць – і яна абяцае нам абавязковае адраджэньне.

Толькі цярпеньне.

Хрыстос трываў і нам сказаў. Мяжа беларускай цярплівасьці – тэма фундамэнтальных дасьледваньняў. Міты й анэкдоты на гэты конт заўжды сканчваюцца адным – беларус прыцярпеўся. Суседзі сьмяюцца й паказваюць пальцам.

Цярпі.

“Калі ўжо народ паўстане!.. Хопіць трываць!.. Стрэльбы, хлопчыкі, бяры!” – гукаюць да беларуса рэвалюцыянэры.

А ты цярпі.

Цябе лічаць то “апушчаным”, то “халуём”, прылюдна плююць у твар, крычаць: “Гэй, богаабраны! Збаў сябе сам! Што ж ты… Ну, здымі сябе з крыжа!..”

Пацярпі яшчэ крыху.

“Бо цярплівасьць павінная мець завершанае дзеяньне, каб вам быць дасканалымі ва ўсёй паўнаце, без аніякай пахібы” (Якуба 1:4).

Меркаванні аўтараў блогаў могуць не супадаць з меркаваннем рэдакцыі Krynica.info

sevjarynec

Павел Севярынец, нарадзіўся 30.12.1976. Беларускі пісьменнік, публіцыст, у 1997-2004 гг заснавальнік і лідэр “Маладога Фронту”, з 2004 г і дагэтуль – сустаршыня партыі Беларуская Хрысьціянская Дэмакратыя. Больш як 5 гадоў адбыў у зняволенні паводле палітычных прысудаў. Аўтар кнігаў: “Ды-джэй Адраджэння”, ” Пакаленне Маладога Фронту”, ” Люблю Беларусь”, “Брату”, “Лісты з лесу”, “Беларуская глыбіня”. Лаўрэат літаратурнай прэміі імя Алеся Адамовіча (2006), прэміі імя Васіля Быкава “За свабоду думкі”(2008). Жанаты. Праваслаўны хрысціянін.
Фраза, якую не можа чуць: ” Ай, няхай, і так сыдзе”.
Любімая цытата: ” Няхай не сумняваецца сэрца вашае; веруйце ў Бога і ў Мяне веруйце” – кажа Ісус. ( Евангелле паводле Яна, 14:1) – верш з Бібліі, пасля якога пакаяўся і прыняў Хрыста.

06 лютага 2018 | Блогі |

Падобныя навіны


Апошнія навіны

Апошнія навіны

Блогі
Падтрымаем сайт талакой

Абвесткі

Рубрыка

Спецпраекты